Rijkswaterstaat stelt dat de door haar gebruikte industriële afvalstoffen 'voldoen' aan het Besluit bodemkwaliteit (Bbk). Dit besluit biedt zeker geen garantie dat er geen schade- lijke stoffen op langere termijn zullen uitlogen en in het oppervlaktewater terecht zullen komen. Deze 14 jaar oude milieueisen zijn aan een grondige herziening toe met het oog op een betere bescherming van het milieu. Met name de effecten op en in het zeemilieu worden volstrekt genegeerd in het Bbk.
RWS stelt dat men al sinds vele jaren hoogovenslakken gebruikt in de Scheldewateren en dat dit tot dusverre nooit problemen heeft opgeleverd. Sinds de jaren zestig weten we dat schadelijke stoffen niet 'zomaar verdwijnen' in ons milieu, maar in de voedselketen terecht komen. Met een mooi woord heet dit accumuleren. Van schelp- en schaaldieren is bekend dat zij met name gevoelig zijn voor zware metalen. Geen goed nieuws voor de Zeeuwse schelpdierteelt. Bovendien heeft RWS nooit nulmetingen verricht, dus er is geen kennis voorhanden op grond waarvan RWS kan aantonen dat staalslakken geen problemen hebben opgeleverd en geen negatieve invloed hebben gehad op het zeemilieu. Daarnaast is het zinvol om je hardop af te vragen of iets 'dat je al jaren doet' synoniem is aan 'dat doe je al jaren goed' (...) Wij weten zeker van niet. Bovendien gaat het om een enorme hoeveelheid staal- en fosforslakken die RWS de komende jaren gaat storten! Je kunt nog beweren dat één druppel geen problemen oplevert, maar als het met sloten tegelijk komt, wordt het dweilen met de kraan open! Jammer dat diegenen die RWS een vergunning hebben toegekend ook dat aspect uit het oog hebben verloren.
RWS stelt dat het gebruik van hoogovenslakken zowel financieel als technisch de voorkeur heeft. Daarmee wordt meteen duidelijk dat het milieu van onze Scheldewateren naar het tweede - of derde - plan is verhuisd. Dat getuigt niet van doordacht rentmeesterschap, noch van enige visie op de naaste en verdere toekomst. In een wereld die schreeuwt om duurzaamheid was het beter geweest indien RWS van meet af aan de kans had waargenomen om niet enkel op de centen te varen, maar een koers uit te zetten naar een constructiever en duurzamer doel. Als straks blijkt dat RWS op tal van locaties hoogovenslakken kan gaan verwijderen en/of andere 'dure hersteloperaties' moet gaan doorvoeren, wordt duidelijk dat 'goedkoop' een relatief begrip is.
RWS stelt dat de 'nieuwe begroeiing' op hoogoven- slakken naar behoren is en verwijst daarbij naar een proefstorting nabij de Schelphoek. Deze stelling van RWS wordt niet gestaafd met duidelijke rapporten, waaruit kan worden afgeleid wat de oorspronkelijke begroeiing was en in welke mate deze verschilt van de huidige begroeiing op gestortte staalslakken. Wij constateren dat RWS daarover volledig in het duister tast. Er is geen MER opgesteld en er zijn geen nulmetingen verricht. Alles dat RWS beweert over het naar behoren begroeien is gebaseerd op aannames en niet op feiten. RWS stort staalslakken in een Natura 2000-gebied en dient zich veel meer te vergewissen van de effecten daarvan op de ecologische waarden (habitat richtlijnen). Daarbij dient zij op onderzoeksresultaten te varen en niet op 'aannames'.