Nieuws

Persbericht

Sdo neemt stelling

Op woensdag 27 januari nam Stichting de Oosterschelde deel aan de door Rijkswaterstaat georganiseerde informatiemiddag “Vooroeververdedigingen Oosterschelde & Westerschelde”.

Tijdens deze middag werd de stand van zaken rondom het grootschalig storten van staalslakken door RWS toegelicht. Daarnaast werd juridische informatie aangereikt over het Besluit Bodemkwaliteit. Ook was er aandacht voor een onderzoeksrapport van Imares over het effect van staalslakken op de flora en fauna van het stortvak bij Schelphoek. Afsluitend werd door Deltares en Gimaris onder de titel “Rijke Dijken” een plan gepresenteerd om de biodiversiteit te bevorderen op de stortvakken.

Dit middagprogramma werd gevolgd door een breed gezelschap, waaronder vertegenwoordigers van de visserij- en schelpdiersector, de Nederlandse Onderwatersportbond, de Zeeuwse Milieufederatie, het Nationaal Park Oosterschelde en vele anderen, die een bijzondere betrokkenheid bij onze Scheldewateren lieten blijken en met ons hebben moeten constateren dat RWS grotendeels in het ongewisse verkeert over de daadwerkelijke effecten van staalslakken op de ecosystemen in de Westerschelde en de Oosterschelde. De aangereikte onderzoeksgegevens waren summier, onvolledig en voor velerlei interpretaties vatbaar.

Van meet af aan heeft Sdo aangereikt dat RWS niet kan beschikken over significante rapporten op grond waarvan RWS kan bewijzen dat zij onze Scheldewateren al jaren lang een goede dienst heeft bewezen door middel van het grootschalig storten van staal- en andere slakken. Adequate monitoring heeft in ons Natura 2000-gebied niet plaatsgevonden. Er zijn géén nul-metingen verricht. Véél noodzakelijk onderzoek ontbreekt en links en rechts ontstaan nu pas initiatieven om te gaan monitoren. Het zeepaard wordt als het ware achter de platbodem met staalslakken gespannen.

Stellingen

Sdo staat op het standpunt dat voorafgaand aan de voeroeverdediging door RWS uitgezocht moet worden welk materiaal geschikt is voor de vooroeververdediging en voor de onderwaternatuur in een Natura 2000-gebied. Achteraf monitoren is onacceptabel.
In dat opzicht dient RWS af te zien van het gebruik van hoogovenslakken.

Sdo herhaalt dat het Besluit Bodemkwaliteit géén handvaten biedt voor de toepassing van hoogovenslakken in het zoute zeemilieu. Met name de accumulatie-effecten op en in het zeemilieu worden volstrekt genegeerd in het Bbk.

SdO is ervan overtuigd dat er voldoende technische mogelijkheden en materialen bestaan om zowel de vooroever op een ecologisch verantwoorde wijze te verdedigen als de onderwaternatuur de maximale kans op herstel te geven.

SdO vindt dat een hogere investering in natuurvriendelijk materiaal vereist is in een Natura 2000-gebied dat internationaal bekend staat en van onschatbare waarde is voor vissers en schelpdiertelers. Deze hogere investering zal op termijn dubbel en dwars worden terug verdiend.

SdO eist dat het onderwaterleven véél meer op de agenda komt van beleidsmakers en dat deze er méér van doordrongen worden dat het onbestaanbaar is dat anno 2010 géén bruikbare visie is ontwikkeld op de vraag hoe de bodem van de beide Scheldes er onder water uit hoort te zien.