Maar liefst 2.500 duikers, vissers en natuurliefhebbers hebben de petitie getekend tegen het gebruik van staalslakken bij de vooroeververdediging in het Nationaal Park de Oosterschelde. De petitie is op 16 oktober aangeboden aan de Commissie Ruimte, Ecologie en Water van de Provincie Zeeland. De petitie is een initiatief van de recent opgerichte Stichting de Oosterschelde. Stichting de Oosterschelde zet zich in voor een duurzaam gebruik van de Oosterschelde, waarbij de menselijke activiteiten (visserij, toerisme en recreatie) in evenwicht zijn met de natuur. Zij vertegenwoordigt de belangen van natuurliefhebbers, duikers, vissers, ondernemers en iedereen die zich verbonden voelt met ons grootste nationale park.
Het voorgenomen gebruik van staal- en fosforslakken door Rijkswaterstaat, een industrieel afvalproduct uit de staalindustrie, bedreigt de natuur, recreatie en de visserij. Bij het aanbieden van de petitie benadrukte de Stichting Oosterschelde nogmaals de te verwachten schadelijke effecten van staalslakken. Door diverse deskundigen (zoals milieuhoogleraar Lucas Reijnders en marien bioloog Rob Leewis) is inmiddels gewezen op het feit dat de uitloging van zware metalen wordt opgenomen in de voedselketen en het milieu. Dit geldt niet alleen in zoet water, maar ook in stromend zout water. De effecten hiervan op de lange termijn zijn onbekend. Reden genoeg om af te zien van het gebruik van staalslakken in Nationaal Park De Oosterschelde.
Diverse Statenleden tonen inmiddels begrip voor het standpunt van Stichting de Oosterschelde. De gedeputeerde Frans Hamelink (Christen Unie, natuur) blijft echter overtuigd dat het gebruik van staalslakken geen enkel negatief effect zal hebben. In de Westerschelde worden staalslakken al langer toepast. Volgens Hamelink zonder problemen. Daarom geeft het dagelijks provinciebestuur toestemming voor het gebruik van dit industriële afvalproduct in ons Nationaal Park de Oosterschelde.
Stichting de Oosterschelde blijft het onbegrijpelijk vinden dat zo achteloos met een nationaal park wordt omgesprongen. Niet alleen vanwege de natuurwaarden, maar ook vanwege de lange termijn economische voordelen die de Oosterschelde biedt (inkomsten uit toerisme en visserij). Vervolgens valt het Stichting de Oosterschelde op dat de statenleden de armlastige en sedert vele jaren achterhaalde argumentatie volgen dat eventuele gifstoffen wel zullen wegstromen in het zoute, stromingsrijke water van de Wester- en Oosterschelde. Dit argument vinden wij onbestaanbaar; hoe kan een dergelijk argument anno 2009 nog gehanteerd worden? Het lijkt wel of 35 jaar ecologie volledig voorbij zijn gegaan aan diegenen die besloten hebben om RWS een vergunning te verlenen. Het besef dat zware metalen en andere gifstoffen zich ophopen en opgenomen worden in de voedselketen ontbreekt grotendeels.
Vervolgens bleek ook weer dat er geen visie is op de oorspronkelijkheid en de identiteit van de onderwaterhabitats van met name de Oosterschelde. Alsof het doodnormaal is dat er duizenden tonnen hoogovenafval worden gestort in het nationale park. Hoort dat op de bodem van onze Oosterschelde te liggen? Zou het op zijn plaats zijn in het Nationale Park de Hoge Veluwe? Als men ziet hoe er wordt nagedacht over de inrichting van Plan Tureluur (Natuurproject o.a. op Schouwen), hoeveel flora- en fauna-elementen daar een rol spelen, dan is het onverteerbaar dat dit niet geldt voor de onderwaterhabitats van onze mooie Oosterschelde!
Statenlid Hamelink zegde wel toe pas op de plaats te maken bij de volgende series vooroeververdedigingen. De gebieden waar nu staalslakken worden gestort zullen onderzocht worden. De uitkomsten hiervan worden meegenomen bij de toekomstige vooroeververdedigingen.